Cultuur verschil binnen in de familie

In elk land , elk werelddeel heb je verschillen met dat van je thuisland.
Verschillende eetgewoontes , verschillende tradities en verschillende normen en waardes.
Maar vaak als je alleen op vakantie bent in een ander land zie je maar een klein deel van de verschillen met dat van thuis.
Je merkt pas echt een cultuurverschil zodra je in een relatie of in een familie terecht komt die uit een ander land komt en zo ook anders is opgegroeid dan hoe jij het gewend bent

Geloof mij als je in een relatie zit waarbij je beide uit een ander land komt merk je sowieso wel wekelijks dat je anders bent opgegroeid en ook andere dingen hebt meegekregen.
En nee die verschillen merk je niet op negatief vlak , je merkt het vaker tot je eigen verbazing dat die ander dat zus en zo doet of zus en zo heeft geleerd. En dat je verschillend bent opgegroeid wilt niet zeggen dat je elkaar dan niet kan begrijpen , nee je leert juist de dingen anders te zien en van een andermans kant te begrijpen... Je word opener in je denken

Laat ik beginnen met waar ik echt een cultuurverschil in ontdekte tussen mij en Matias is dat in Zuid-Amerika word ontzettend veel tijd met elkaar door gebracht.
Je bent minstens 1 keer per week ( en dan vaak zondag de pasta dag) bij je ouderlijke huis en ja dan zeg ik minstens want over het algemeen is het vaker en de vrije dagen word vaak ook direct aan elkaar gedacht en met elkaar door gebracht.  Wat vond ik dat lastig toen ik net in Uruguay woonde ... nouja lastig , ik was helemaal niet gewend om mijn schoonfamilie om de 3 dagen te zien laat staan dat ik dat gewend was van mijn eigen familie in Nederland. 
Wij Nederlanders zijn heus wel sociaal onderling en we denken aan elkaar en gaan echt wel bij onze ouders op bezoek om de zoveel tijd , maar om de zoveel dagen niet... tenminste ik niet.
En dan vond ik het ook wel eens lastig als ik een keer zin had om als een sloeber de hele dag op de bank te zitten om dan te zeggen nee schat vandaag heb ik niet zoveel zin om heen te gaan want ja hoezo niet dan?
Maar het heeft mij ook wel doen beseffen hoe koud wij in Nederland kunnen zijn met onze familie, dat wij soms elkaar weken niet zien en niet direct denken bij onze vrije dagen he misschien hebben mijn ouders niks te doen ......
Het is een beetje van beide , Ja ik vind het fijn om omringd te zijn door mijn familie en ja ik zou ze misschien in Nederland wat meer moeten zien maar he... ik vind het ook wel fijn om mij niet schuldig te hoeven voelen over thuis blijven en mijn eigen ding kan doen waar ik op dat moment zin in heb.

barbecue deden we wel vaak samen ;)

En dan heb je de andere cultuur verschil wat ook wel met het bovenstaande te maken heeft en we zullen het allemaal wel kennen van die typische Italiaanse films. Mama is de baas van de familia !!
Mama is de oudste thuis en heeft de kinderen opgevoed dus weet zij ook als de beste hoe en wat met de kleinkinderen , is zij degene die kookt en de kleinkinderen op de vingers tikt als ze iets doen wat niet mag en ja Mama is ook degene die het lastigste de kinderen los kan laten en opspringt als er iets gebeurd en er direct als de kippen bij is want sja zij is degene die thuis bleef om voor de kinderen te zorgen en dus ook het beste weet wat het kind nodig heeft.
Nu klinkt het misschien alsof een Zuid-Amerikaanse moeder een soort van maffia moeder is , maar nee in tegendeel zo´n moeder doet dat met dezelfde liefde die een Nederlandse moeder heeft voor haar kinderen en kleinkinderen. Het enige verschil is dat wij in Nederland meer gewend zijn dat een moeder werkt ipv fulltime thuis is.
En daardoor is dat stukje dat mama de baas thuis is toch wat anders, en baas zijn wilt niet zeggen dat de mama dirigeert thuis hoor ... Zodra ik bij mijn schoonfamilie ben worden Matias en ik werkelijk waar in de watten gelegd en hoeven we echt niks zelf te doen tot in tegendeel bij mijn ouders thuis daar moet ik ook gewoon meehelpen met de afwasmachine in en uit ruimen , puck uitlaten of de was ophangen. En ja dat verschil merk ik soms ook wel in mijn eigen huishouden ;)

Mijn Mama di familia is de baas bij de honden ;)

Mama di familia schept op voor iedereen.

En dan het stukje cultuurverschil binnen in de familie dat in Zuid-Amerika het normaal is dat je voor je ouders zorgt. En dat is niet eens omdat dat een verplichting van je ouders is , nee dat is omdat de inkomsten in Zuid-Amerika gewoon weg k¨t zijn.
Ik vind het elke keer weer zo gek dat mijn schoonouders hun hele leven hebben gewerkt en mijn schoonvader bijvoorbeeld zijn hele leven fulltime heeft gewerkt en nooit een spaarpot heeft kunnen opbouwen of zelfs minder salaris kreeg dan dat ik met parttime detailhandel kreeg. kun je het geloven dat iemand die en ouder en fulltime zijn hele leven werkt minder verdient dan iemand die parttime werkt en ook nog eens minstens 30 jaar jonger is
Wij in Nederland kennen bijna niet dat wij meer inkomsten hebben dan onze ouders en dat onze ouders niet hun kapotte wasmachine kunnen maken of geen geld hebben om de bus te pakken of dat als ze een goede winterjas willen kopen van 100 euro dat ze dat in delen moeten betalen anders is het onmogelijk om te kopen( ja in Zuid-Amerika kun je kleren in delen betalen) En echt dat stukje blijf ik me elke keer om verbazen... wij in Nederland weten dat onze ouders voor ons kunnen zorgen en altijd ons kunnen helpen in tegendeel tot Zuid-Amerika dat de kinderen meer voor hun ouders moeten zorgen en hun moeten helpen met geld, hoe gek.....

And last but not least, Zelfstandigheid.
Ik mocht als klein kind op de basisschool op geven moment zelf op de fiets naar school toe ik woonde dan ook wel dichtbij school maar goed, ik speelde buiten de straat en wist dat ik thuis moest komen als mijn moeder op haar vingers floot. ik mocht denk ik op mijn 14e alleen met vriendinnen in de bus naar de stad toe overdag en ik ging zelfs op mijn 14e voor de eerste keer op stap al werd ik wel verplicht om een bepaald tijdstip opgehaald met de auto door mijn ouders.
Wij gaan zodra wij studeren bijna gelijk op kamers omdat we alleen willen wonen en onze eigen dingen doen ( vooral stappen) en onze ouders schopten ons nog net niet met onze puberale kont het huis uit in die tijd.
Als ik Matias hoor over de zelfstandigheid in Zuid-Amerika is dat zo anders! Het huis uitgaan? Dat doe je pas als je gaat trouwen. En op stap gaan gebeurt bijna niet dus laat staan dat je zelf de stad in gaat overdag om te winkelen. Je ruimte is het huis en de straat voor je huis en niet verder,  je tuin is de veilige plek .
Voor Matias ging dan ook een hele wereld open toen hij in Nederland kwam te wonen omdat dit de eerste keer dat hij zelfstandig woonde en toen hij de ´geschiedenis´ van mij hoorde hoe kinderen in Nederland opgroeien.

Cultuurverschillen zijn overal en dan vooral binnenin families , wij zijn opgegroeid in totaal andere werelden maar hebben onze eigen wereld samen.